راهکارهای طراحی مجموعه آموزشی نابینایان و کم بینایان با رویکرد تقویت حس مکان (بر مبنای روانشناسی محیط)

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,419

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS02_161

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396

Abstract:

شناخت و مفروضات انسان نسبت به پیرامون و محیط زندگی او در وهله اول، از راه حواس او صورت می گیرد و از میان آنها بینایی پیچیده ترین حس و بالاترین منبع حسی دریافت اطلاعات انسان است اما تنها حس تاثیرگذار برای ادراک نمی باشد. انسان برای دریافت واقعیت ها و تاثیرات محیط اطراف خود ابزارهای متعددی در دسترس دارد. حواس مختلف انسان یعنی بینایی، لامسه و بویایی و حتی حس چشایی ابزارهایی هستند که درک پدیده ها، محیط و فضای پیرامون انسان را برای او میسر می سازد. طراحی فضا به گونه ای که علاوه بر حس بینایی با حواس غیر از بینایی نیز قابل درک باشد با عنوان معماری چند حسی مطرح می گردد. هدف اصلی در تحقیق پیش رو دستیابی به راهکارهایی در طراحی فضا برای نابینایان و کم بینایان جهت تقویت حس مکان، می باشد به نحوی که برای درک خصوصیات یک فضا، کمتر نیازی به دیدن فضا وجود داشته باشد. برای تحقق این هدف ابتدا به مطالعه کتاب ها، مقالات و منابع نوشتاری و تصویری پرداخته شده است. سپس با مراجعه به مراکز نابینایان به مشاهده مستقیم چگونگی ارتباط غیر بصری نابینایان با جهان پیرامون خود پرداخته و پس از آن با انجام مصاحبه و طرح پرسش هایی در زمینه چگونگی درک فضا، حرکت نابینا در فضا و فعالیت های مورد توجه و علاقه نابینا اطلاعات مورد نظر حاصل شده است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که در طراحی فضا برای نابینایان توجه به عناصر غیر بصری که دارای نشانه های لمسی، صوتی و بویایی هستند و نیز توجه به روانشناسی محیط و چگونگی درک نابینا از محیط ضروری است و نیز لازم است تا استانداردهای خاص برای ایجاد ایمنی و آسایش رعایت شود.

Authors

سمیرا صفی

کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، ایران