درس هایی از رویکردهای تامین سرپناه پس از سوانح در کشور ایتالیا؛ نمونه موردی زلزله فریولی و لاکوییلا

بروز سوانح طبیعی و انسان ساخت منجر به ویرانی منازل مسکونی، ترک اجباری زیستگاه های ویران شده و بی خانمانی مردم مناطق سانحه دیده می شود. عدم وجود مکانی جهت آسایش و در امان ماندن افراد سانحه دیده از اثرات مخرب سوانح و نبود احساس امنیت، ضرورت تامین سرپناه برای آنها را ایجاد می کند. عدم توجه به تجارب کشورهای مختلف دنیا در مواجهه با چگونگی تامین سرپناه برای افراد آسیب دیده، از جمله معضلاتی است که پس از بروز سوانح در سایر کشورها باعث بروز مشکلاتی اعم از مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می شود. در همین رابطه بررسی تجارب کشورهای پیشرفته و تاب آور در برابر سوانح و همچنین تحلیل روند آنها می تواند باعث کاهش هزینه های اضافی برای سایر کشورها به خصوص کشورهای جهان سوم گردد. از آنجایی که ایتالیا یکی از نواحی فعال جهان از نظر زمین لرزه محسوب می شود و این کشور با هدف حفاظت از مردم و جوامع، برنامه هایی با هزینه و سود بالا برای تبدیل شدن به شهر تاب آور دارد، بر آن شدیم در این تحقیق که از حیث هدف، جزو پژوهش های کاربردی و برحسب ماهیت، تحقیق مروری است، به بررسی سوانح مهم ایتالیا و شناخت سیاست های تامین سرپناه موقت این کشور پس از زلزله های مهم فریولی و لاکوییلا بپردازیم تا مطالعه ی این پژوهش باعث آشنایی کارشناسان و متخصصان حوزه ی بازسازی و سوانح با تجارب کشورهای تاب آور دنیا شود تا بدین وسیله بتوانند تصمیمات صحیح و متناسبی در خصوص اسکان پس از سوانح بگیرند.

Keywords:

اسکان موقت , تامین سرپناه , سوانح , بازسازی , ایتالیا