فرشاد بهرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، پردیس هنر های زیبا، دانشگاه تهران

روند تخریبی رود دره ها در دامنه کوهپایه البرز در کنار عوامل محیط زیستی، جغرافیایی، عدم توجه به نیازهای انسانی، عدم آشنایی عموم با طبیعت و توسعه شهر نشینی، اهمیت این مناطق را نسبت به گذشته بیشتر کرده است. انس انسان با طبیعت از ابتدای خلقت همراه انسان بوده است و نیاز های روحی و مادی انسان را برطرف می کرده اما در دوران مدرن و زندگی ماشینی که منجر به عدم توجه به طبیعت شد، مشکلات و معضلات زیادی را برای انسان به همراه داشته است. تعامل انسان ایرانی با طبیعت، باغ ایرانی را به وجود آورد، باغی که نتیجه زندگی در طبیعت، علاقه به طبیعت و توجه انسان ایرانی به طبیعت است. باغی که از ابتدا در گذر زمان همراه ایرانیان بوده و در پیچ و خم های تاریخ ساختار منحصر به فرد خود را حفظ کرده و متناسب با اقیلم، زمان و مکان انعطاف پذیر بوده است. باغ ایرانی که چندین بعد معنوی، معنایی، محیط زیستی، اکولوژی، کشاورزی، تامین کننده نیاز های انسان ایرانی بوده و در ساختار های مختلف همانند شار باغ ایرانی، باغ در باغ، باغ حیاط، باغ چشمه، باغ رودخانه ای و... شکل گرفته است، همانند گذشته و به اتکای نیازی انسان امروزی نیز پاسخ گوی نیاز های او و مشکلات محیط زیستی خواهد بود و ایده باغچه های مشارکتی درون باغ ایرانی حس تعلق و حس مکان را برای شهروندان به ارمغان خواهد آورد. هدف اصلی این پژوهش شناخت قابلیت و پتانسیل دیگر باغ ایرانی و انعطاف پذیر بودن آن در قرار گیری در اقلیم، توپوگرافی و ساختارهای متفاوت در راستای تامین نیاز های انسانی و حل معضلات محیط زیستی و اکولوژیکی است.

رود دره، باغ ایرانی، شار باغ ایرانی، اکولوژی، باغچه های مشارکتی، ساختار انعطاف پذیر