بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از منظر معلمان زن و مرد مجری طرح

پژوهش پیشرو با هدف بررسی تاثیر اجرای رویکرد ارزشیابی توصیفی بر خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مشمول از منظرمعلمان زن و مرد مجری طرح، عملیاتی گردیده است. پژوهش حاضر در زمره ی تحقیقات کاربردی بوده و نوع آن توصتیفی – زمینه یابی(پیمایشی) می باشد. جامعه ی آماری شامل معلمان زن و مرد دوره ی اول و دوم ابتدایی شاغل در اداره ی آموزش و پرورش شهرستان لردگان در سال تحصیلی 95-1394 بوده است (N=611). برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و به این ترتیب تعداد 100 نفر معلم زن و 100 نفر معلم مرد انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرستشنامه ای محقق ساخته با طیف 5 درجه ای لیکرت استفاده گردید. روایی ابزار به تایید 5 نفر از مدرسان آگاه گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان رسید و از روش آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه معلمان مرد 0/91 و زن 0/86 محاسبه گردید. یافته های پژوهش نشان داد که از نظر هر دو گروه تاثیر مثبت اجرای رویکرد ارزشیابی کیفی – توصیفی بر خودپنداره و پیشترفت تحصیلی دانش آموزان مورد تایید قرار گرفت. ضتمنا باتوجه به سطح معناداری به دست آمده، مشخص می شود تفاوت بین دو گروه از لحاظ آماری معنادار نشده است (sig> 0/05).

Keywords:

ارزشیابی توصیفی , پیشرفت تحصیلی , خودپنداره