سونیا رشید

پژوهش حاضر از نوع کیفی و به شیوه فنومنولوژی است. هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر بر رضایت زناشویی زنان متاهل بالای 35 سال در منطقه دو تهران است. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع نمونه گیری هدفدار است. بدین ترتیب که 30 نفر از افراد مشارکت کننده در مجموعه جلسات مصاحبه و مشاوره گروهی برگزار شده توسط محقق از سوی معاونت فرهنگی- اجتماعی شهرداری منطقه دو تهران به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. این زنان افرادی هستند که بالای 35 سال سن دارند، متاهل هستند و از ازدواج آنها حداقل سه سال گذشته است. برای جمع آوری داده ها در جلسات از شیوه یادداشت برداری بهره گرفته شد. جلسات بحث ابتدا بر اساس مثلث عشق استرنبرگ بود. اما از آنجا که تجزیه و تحلیل داده ها در حین جمع آوری اطلاعات صورت پذیرفت، مباحث بسط داده شد و عوامل مورد نظر شرکت کنندگان مورد بررسی قرار گرفت و در جلسات مختلف به گفت و گو گذارده شد. جلسات تا به آن جا ادامه یافت که مباحث حول مقوله های مرکزی از دید محقق و مشارکت کنندگان به اشباع رسید. جلسات به صورت هفتگی، هر کدام به مدت دو ساعت و در مجموع ده جلسه برگزار شد. نتایج پژوهش نشان داد علاوه بر ارکان اصلی مثلث عشق استرنبرگ یعنی صمیمیت، شهوت و تعهد عوامل دیگری نیز در رضایت زناشویی زنان تاثیرگذار بود. این عوامل عبارتند از: 1- تناسب تحصیلی طرفین، 2- مسایل مالی، 3- ویژگی های هوشی و شخصیتی، 4- مهارت های ارتباطی، 5- توانایی درک متقابل زوجین، 6- سن ازدواج. همچنین زنان شرکت کننده در جلسات به موارد دیگری از رضایت زناشویی خود اشاره کردند که حدودا می توان آنها را مختص جامعه زنان ایرانی به شمار آورد. در جمع بندی نهایی این عوامل حول مقوله های زیر است: 1- مدت زنان سپری شده در ازدواج، 2- میزان دخالت فرزندان در روابط پدر و مادر، 3- روباط با اقوام و آشنایان (خانواده های طرفین) و میزان دخالت آنان در زندگی زناشویی زوجین، 4- میزان التزام به اعتقادات مذهبی در طرفین، 5- آشنایی همسران با آداب و رسوم فرهنگی و خانوادگی طرفین و رعایت آنها، 6- چگونگی گذراندن اوقات فراغت با یکدیگر، 7- نحوه تاثیر پذیری و الگوپذیری از والدین در روابط زناشویی.

رضایت زناشویی، زنان متاهل