فخرالسادات طاهری حسین آبادی
حبیب الله اکبری

هوش عاطفی، هوش احساسی یا هوش هیجانی :شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجانهای خود است. به عبارت دیگر،شخصی که هوش هیجانی بالایی دارد،سه مولفه هیجان ها را بطور موفقیت امیزی با یکدیگر تلفیق میکند ،مولفه شناختی ،مولفه فیزیولوژیکی و مولفه رفتاری.متون علم مدیریت بر این باورند که رهبران ومدیران ،با هوش های هیجانی بالاتر ،توان بیشتری برای هدایت سازمان تحت کنترل شان دارند . یافته های جدید نشان میدهد کارکنانی که دارای وجدان کاری واحساس وظیفه شناسی بالایی هستند ،اما فاقد هوش هیجانی واجتماعی اند ،در مقایسه با کارکنان مشابهی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند ،عملکرد ضعیف تری دارند (نقل از ویکی پدیا ، 1395 )هوش هیجانی به معنی رهایی لجام گسیخته احساسات نیست ،بلکه به معنی اداره کردن احساسات به گونه ای موثر است (مختاری پور ،سیادت وامیری . 1385 ،نقل از احمدی ؛ناظمی ، 1392 ).لذا جهت سازگاری کودکان ،تمرین هوش هیجانی واموزش تاب اوری دارای ارزش واهمیت می باشد .هوش هیجانی را میتوان در کودکان وحتی بزرگسالان افزایش داد واز انجا که برای مقابله با موقعیتهای تهدید کننده و خطرناک ،احساس مسولیت پذیری و شادی بیشتر، مشکلات رفتاری کمتر، بهتر عمل کردن در حل مشکلات وتعارض ها، تاب اوری و هوش هیجانی بالا نیاز است بنابراین تقویت انها از ضروریات در تربیت فرزندان است. (کرمی، 1382 ).

هوش هیجانی، تاب اوری، سازگاری