بتول محمدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه احساس امنیت و کیفیت زندگی در مدرسه انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف،کاربردی از نظر شیوه جمعآوری اطلاعات، پیمایشی )میدانی( و به لحاظ روش و طرح تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه دو شهرستان شهرکرد است و حجم نمونه 332 نفری با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده تعیین شد. برای جمعآوری اطلاعات نیز از دو پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی که شامل هفت مولفه رضایت عمومی، عواطف منفی، ارتباط با معلم، فرصت، پیشرفت، ماجراجویی و انسجام اجتماعی و پرسشنامه احساس امنیت در چهار مولفه شامل احساس امنیت خانوادگی، احساس امنیت اجتماعی، احساس امنیت تحصیلی و احساس امنیت فردی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای آماری شامل ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین احساس امنیت و کیفیت زندگی با ضریب همبسته 0.45 رابطه وجود ، دارد؛ همچنین بین امنیت اجتماعی با رضایت عمومی با ضریب همبسته 0.56 ، ارتباط با معلم 0.41 ، پیشرفت 0.73 ماجراجویی 0.31 و انسجام اجتماعی با ضریب همبسته 0.58 رابطه مستقیم و مثبت دیده میشود. بین احساس امنیت و مولفه فرصت با ضریب همبسته 0.04 رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین امنیت اجتماعی و عواطف منفی با ضریب همبسته -0.55 رابطه مستقیم منفی مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تقویت احساس امنیت میتواند به ارتقای کیفیت زندگی در مدرسه کمک کند.

کیفیت زندگی، احساس امنیت، امنیت اجتماعی، امنیت فردی، امنیت تحصیلی، امنیت خانوادگی