مهدی حیدری - مدیریت سوانح

رشد سریع و بی رویه شهرهای بزرگ از جمله ابرشهر تهران، پایتخت را با خطرات بیش از پیش سوانح روبرو ساخته است. تهران با ویژگی نظیر تراکم بالای جمعیت، شریانهای حیاتی آسیب پذیر، تمرکز کلیه وزارت خانه ها، سفارتخانه ها، مجلس ، مراکز مهم اقتصادی و اجتماعی و … شهری بزرگ، پیچیده و منحصر به نوع خود در ایران و منطقه می باشد که در صورت رویداد سوانح (زلزله) نه تنها خود آسیب پذیر است بلکه منشا آسیب پذیری غیر کالبدی دیگر شهرها و حتی در مناسبات بین المللی می باشد. اهمیت بررسی بازتوانی بخشهای اقتصادی، اداری و اجتماعی در کنار بازسازی ساختاری امریست مهم و حیاتی که اغلب در مقابل وسعت تخریب یک شهر پس از سانحه، تبدیل به نکات نامرعی می شوند که خواسته یا ناخواسته آنان در نظر نمی گریم، عایدی ناشی از عدم بهره برداری (ناکارآمدی بازار، بورس ، معطل ماندن سرمایه گذاریها، مهاجرت تاجران و فرار سرمایه ها از مناطق آسیب دیده و حتی اختلال در بازار نفت با آسیب پذیری وزارت نفت) و خسارات غیر مستقیم دیگر که می تواند رقم بسیار قابل ملاحظه ای و حتی بیشتر از خسارات مستقیم شود. البته خسارات اقتصادی موضوعی است که سازمان ملل متحد از دهه کاهش بلایای طبیعی بیشتر به آن تاکید داشته که در این تحقیق با توجه به ویژگهای نامبرده شده شهر تهران و بررسی نقشه های آسیب پذیری بررسی شده است. بالا بردن ضریب ایمنی و افزایش آمادگی، توجه به اولویت های باز توانی و باز سازی مراکز اقتصادی (مانند بازار تهران که فعالترین قطب اقتصادی تهران وشهرستانهاست، بازار بورس و …) در کنار موضوعات کالبدی، ارزیابی آسیب پذیری و مقاوم سازی مراکز مهم استراتژیک، انجام پژوهشهای عمیق شناسایی ریسکهای اقتصادی و نوین و راهکارهای کاهش آسیب پذیری و توجه به عوامل غیر کالبدی از جمله موارد مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرند.

آسیب پذیری ، ریسکهای اقتصادی ، شریانهای حیاتی