فاطمه صدیقی شایان - دانشجوی کارشناسی ارشدفقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه رازی
علی مرتضوی مهر - استادیاروعضوهییت علمی دانشگاه رازی

پیوند اعضا و بافت یکی از مباحث جدید فقهی مرتبط با علم طب است، روایات اسلامی و نیز در تاریخ طب نمونه هایی از پیونداعضا ذکر شده است، اما با گستردگی امروزی آن، امری نوپیدا و از ثمرات علم پزشکی نوین به شمار می آید. نوشته حاضر به دنبال بررسی وضعیت پیوند بافت استخوانی و پوستی از نظرگاه فقه و حقوق اسلامی است. برای این نیل به این هدف نخست چهار فرضیه تدوین کرده ایم و پس از بررسی مبانی نظری و تاریخی موضوع با استناد به متون فقهی و حقوقی به بررسی فرضیات پرداخته ایم و سپس چنین نتیجه گیری شده است که پیوند بافت استخوانی پوستی از انسان مرده به انسان زنده، از شخصی به خودش و از حیوان )به تفکیک حلال گوشت و حرام گوشت( از نظرگاه فقهی و حقوقی اسلام مانعی ندارد.

بافت استخوانی و پوستی، پیوند بافت، فقه و حقوق، مکتب اسلام