قاسم علایی زاده

خانواد ههای امروزه ایرانی، بر خلاف چنددهه گذشته گرچه از نظر سرمایه فرهنگی نهادینه ارتقاء یافته، دچار فرسایش تدریجی سرمایه فرهنگی)ذهنی کالبدی(یا عادت وار ههاو سرمایه فرهنگ یعینی شده است. در بررسی حاضربه روش پیمایشی، با کمک ابزار پرسش نامه پژوه شگر ساخته)ترکیبی از سیوالات باز، نیمه باز، بسته و گویه ای (و ضریب آلفای 80 / 0 با نمونه تصادفی ساده 350 )ازمیان 1013 دانش جوی دانشگاه صنعتی شریف ورودی سال 1394 درشهر تهران( نشان می دهد؛ درپی فرسایش و کاهش چشم گیرسرمایه های فرهنگی خانواده ها، سرمایه های اجتماعی و اقتصادی این کمبود را باید به اجبار جبران سازند. نظام آموزش و پروش،دانشگاه ها، رسانه هاو محیط های مختلف اجتماعی)میدان ها( همگی در ارتقاء ی افرسایش گونه های مختلف سرمایه های فرهنگی به طور کلی سهم متفاوت و والایی دارند. حال آن که پی یر بوردیو در اواخر سده بیستم میزان سرمایه فرهنگی خانواده در میان گروه های مختلف اجتماعی را یگانه علت موفقیت تحصیلی فرزندان در جامعه مورد مطالعه خود می دانست

خانواد ه امروزی، روش پیمایشی، عادت واره، سرمایه فرهنگی ،سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی