بررسی برنامه ریزی استراتژیک با نگاهی بر این چالش در سازمانهای بزرگ و کوچک

مدیریت راهبردییا مدیریت استراتژیکیک تجزیه و تحلیل در خصوص مسایل مهم و برجسته سازمان است که توسط راهبران ارشدسازمان به نمایندگی از مالکان، به منظور کنترل منابع در محیطهای خارج از سازمان، اتخاذ میشود. 1 این فرایند شامل مشخص کردن ماموریت، چشم انداز، داراییهای سازمان و توسعه برنامههای و سیاست سازمانهای سازمان و همه فٔعالیتهایی که برای نیل به آنها نیاز است، نیز میشود. به بیانی دیگر مدیریت استراتژیک را مجموعه ای از تصمیمات و اقدامات مدیریتی خوانده اند که عملکرد بلندمدت یک شرکت را تعیین می کند. مدیریت استراتژیک شامل رصد محیطی )هم خارجی و هم داخلی(، تدوین استراتژی )برنامه ریزی استراتژیک یا بلندمدت(، پیاده سازی، ارزیابی و کنترل استراتژی است. بنابراین مطالعه مدیریت استراتژیک بر پایش و ارزیابی فرصت ها وتهدیدهای خارجی در پرتو قوت ها و ضعیف های داخلییک شرکت تاکید می کند. مدیریت استراتژیک در ابتدا سیاست کسب وکار خوانده می شد. موضوعاتی که در مدیریت استراتژیک مطرح می شود شامل برنامه ریزی استراتژیک، رصد محیطی و تجزیه و تحلیل صنعت است. 2 با توجه به سرعت تغییرات،تکنولوژی و پیچیدگیهای آنها و سازمانهای امروزی و وجود رقابت در تولید وفروش محصولات و ارایه خدمات،نیاز به برنامه ریزیهای بلندمدت و استراتژیک آینده نگرانه در سازمانها ضروری می باشد.تدوین وتنظیم برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است که از اتفاق نظر برای تلاش در جهت برنامه ریزی آغاز و به اجرا ،ارزیابی و بازخوردنتایج ختم می شود . طی این فرایند روش های برنامه ریزی مسایل استراتژیک از قبیل روش مستقیم ،مبتنی برهدف و سناریو مطرح و در خصوص تدوین و تنظیم برنامه های استراتژیک از سه روش الگویی برای فرایند تصمیم گیری ،فرایند اشتراک مساعی ومراتب و رویه های سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد .لذا در این مقاله بر آن شدیم تا به بررسی اهمیت و چگونگی برنامه ریزی استراتژیک و مزایا و معایب آن بپردازیم.

Keywords:

مدیریت استراتژیک , برنامه ریزی , سازمان , کنترل