تبسم پیرزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد تهران غرب
هادی رزقی شیرسوار - گروه مدیریت ، دانشکده مدیریت و علوم انسانی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب ایران.

در پژوهش حاضر، رابطه بین میزان گرایش معلمان به برنامه های توانمندسازی نیروی انسانی و رضایت شغلی معلمان موردبررسی قرار میگیرد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع توصیفی پیمایشی است و در آن ازروش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است.جامعه آماری ) 2955 (نفر همه معلمان آموزش و پرورش منطقه 5 شهر تهران را شامل می شود نمونه ای به حجم ) 340 = n ( تعیین شد . ابزارجمع آوری اطلاعات نیز پرسشنامه )محقق ساخته توانمند سازی معلمان 30 گویه و پرسشنامه رضایت شغلی مارتین جی گانون 37 گویه(است روایی ابزار روایی سازه ای و پایایی ابزار از طریق آلفای کرونباخ 965 / 0 بدست آمده بود.نتایج حاصل از اجرای پژوهش نشان داد.در پژوهش حاضر، توانمندسازی، متغیر مستقل و رضایت مندی شغلی متغیر وابسته تعیین شد . متغیر توانمند سازی، شش متغیر فرعی)آموزش ، تفویض اختیار ، مشارکت سازمانی ، اعتماد ساری ، نظام پاداش دهی ، دسترسی به منابع( را شامل می شود .ورابطه آن با رضایت مندی شغلی مورد بررسی قرار می گیرد به منظور تجزیه و تحلیل داده ها وآزمون فرضیه ها، از آزمون کولموگروف اسمیرانوف ،تحلیل عاملی تاییدی، آزمون t مستقل استفاده شده .یافته های پژوهش حاضر نشان می دهند که میانگین گرایش معلمان به برنامه توانمند سازی نسبتا بالا است .همچنین ، با توجه به t محاسبه شده در سطح اطمینان 95 % و سطح معنی داری بدست آمده نشان می دهد که بین توانمندسازی و رضایت مندی شغلی کارکنان در آموزش و پرورش منطقه 5 تهران رابطه معنا داری وجود دارد .

توانمندسازی، نیروی انسانی، رضایت شغلی