آموزش مبتنی برتاب آوری درکاهش اضطراب دانش آموزان دخترمقطع متوسطه منقطه 19شهرتهران

پژوهش حاضرباهدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی برتاب آوری درکاهش اضطراب دانش آموزان انجام شد جامعه ی آماری پژوهش عبارت بود ازکلیه ی دانش آموزان دخترمقطع متوسطه دختر19شهرتهران که درسال تحصیلی 90-1389مشغول به تحصیل بودند به منظور انتخاب نمونه ی آماری پژوهش تعداد 120تن ازدانش آموزان بااستفاده ازروش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند بدین ترتیب که درمرحله اول از19منطقه آموزش وپرورش شهرتهران یک منطقه به صورت تصادفی انتخاب گردید درمرحله دوم دومدرسه ازمنطقه ی موردنظر و درمرحله سوم شش کلاس درس ازچهل وهفت کلاس موجود درآن مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند انگاه به اجرای ازمون اضطراب کتل 1957و تاب آوری کنور دیویدسون 2003 تعداد 40تن ازدانش اموزان گروه نمونه که نمره بالاتر ازمیانگین درازمون اضطراب و نمره پایین تر ازمیانگین درآزمون تاب آوری کسب کرده بودند انتخاب شدند باتوجه به نیمه آزمایشی بودن پژوهش بطور تصادفی 20تن ازآنان درگروه کنترل و 20تن دیگر درگروه ازمایش جایگزین شدند نتایج نشان داد بین میانگین های دوگروه ازمایش و کنترل درسطح a=0/05درعامل اضطراب کل اضطراب ا شکار و اضطراب پنهان و همچنین عامل تاب اوری تفاوت معنادار وجود داشت این نتایج میتواند کاربردهایی برایچگونگی کاهش اضطراب دانش آموزان داشته باشد که درمقاله حاضر به آن پرداخته میشود

Keywords:

تاب آوری , اضطراب , اضطراب آشکار , اضطراب پنهان