مهدیه عطری فرد - دانشجوی دکترای دانشگاه تربیت مدرس
محمدرضا شعیری - دانشیار گروه روان شناسی بالینی دانشگاه شاهد
کاظم رسول زاده طباطبایی - دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه تربیت مدرس
مسعود جان بزرگی - دانشیار پژوهشکده حوزه و دانشگاه

هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی بوده است. بدین منظور، 12آزمودنی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی براساس پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN (و مصاحبه بالینی ساختاریافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (IV-SCID (انتخاب شدند. 6 نفراز مبتلایان یاد شده به طور تصادفی در گروه آزمایش و 6 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش براساس الگوی هافمن تحت درمان قرار گرفت و گروه کنترل در انتظار ماند. همچنین وارسی ها نشان داد که دو گروه از لحاظ ویژگیهای جمعیتشناختی همتا بودند. آزمودنیها قبل از شروع و بعد از اتمام و یک ماه و نیم بعد از اتمام مداخله/ انتظار، علاوه برمقیاس هراس اجتماعی(SPIN ،(مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتز (SR-LSAS (و فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی(BFNE (را تکمیل نمودند. ننایج تحلیلها نشان میدهد که تاثیرمتغیر مستقل (درمان شناختی- رفتاری براساس الگوی هافمن) در اندازه گیریهای مکرر برمتغیر وابسته (SPIN ،SR-LSAS ،BFNE (معنادار است. در مجموع، نتایج پژوهش حاضربیانگر اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن (2007 ،(برکاهش مولفههایمختلف اختلال اضطراب اجتماعی است؛ طوری که این اثربخشی در فاصله پس آزمون تاپیگیری نیز حفظ شده است.

اختلال اضطراب اجتماعی؛ درمان شناختی رفتاری؛ الگوی هافمن