شهناز محمدی - استادیار دانشگاه تربیت معلم
علیرضا محمودنیا - استادیار دانشگاه تربیت معلم

هدف: یکی از مداخله های گروهی در توانبخشی روانی، روان نمایشگری است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر رواننمایشگری بر ویژگیهای روانی جانبازان اسکیزوفرنیای مزمن بود. روش: این پژوهش جزء طرحهای آزمایشی طبقهبندی میشود و به شیوه پیشآزمون- پس- آزمون 38 جانباز مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن بستری در بیمارستان روانپزشکی سعادتآباد باروش نمونهگیری مبتنی بر هدف انتخاب و به کمک مقیاس روانپزشکی (BPRS (ارزیابیشدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. آزمون 90R-SCL از بیماران گرفته شد. سپس جلسات گروه درمانی رواننمایشگری به مدت 1 ماه بر روی گروهآزمایش اجرا گردید و پس از اتمام جلسات دوباره برای گروهها آزمون 90R-SCL گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافتهها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در 8 بعد از 9 بعد 90R-SCL شامل بعد شکایت جسمانی، وسواس بی-اختیاری، حساسیت در روابط بینفردی، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، هراس، افکار پارانویید اختلاف معنادار بین دو گروه آزمایشی و کنترل وجود دارد و وضعیت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن پس از مداخله رواننمایشگری در پسآزمون بهتر از پیشآزمون میباشداما در بعد روانگسستگی بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از مداخله رواننمایشگری تفاوتی مشاهده نشد. نتیجهگیری: رواننمایشگری به عنوان یک مداخله توانبخشی میتواند بهبود وضعیت روانی جانبازان مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن را به دنبال داشته باشد.

روان نمایشگری، ویژگیهای روانی، اسکیزوفرنیا