فاطمه افقری - کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
فاطمه بهرامی - استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
مریم السادات فاتحی زاده - دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان

این پژوهش به منظور بررسی آسیبهای موجود در تعامل بین والدین با فرزندان متاهل خود انجام شد. پژوهش حاضر قابل تفکیک به دو بخش میباشد. روش پژوهش در بخش اول، تحلیل کیفی می باشد که در این بخش ابتدا متون نظری و پژوهشی مرتبط با عنوان تحقیق مورد بررسی کیفی قرار گرفت، سپس با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بر روی یک نمونه36 نفری (شامل زوجین و والدین) که به صورت هدفمند انتخاب شدند، مهم ترین آسیبهای تعاملی والدین با فرزندان متاهل استخراج گردید. سپس اطلاعات حاصل از تحلیل مصاحبهها و همچنین کتب و مقالات مرتبط ادغام گردیده و از آن در جهت تهیه پرسشنامه آسیبشناسی تعاملی استفاده شد. در بخش دوم که به روش توصیفی مقطعی انجام گردید، پرسشنامه مذکوربر روی نمونه ای شامل 135 نفر از میان والدین (85 زن و 50 مرد)که به روش خوشهای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، اجرا گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و با روش محاسبه فراوانی، انحراف استاندارد، میانگین، و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان می دهد که از منظر کیفی، آسیب های تعاملی والدین با فرزندان متاهل خود عبارتند از وابستگی، انتظارات نابجا، بیاعتنایی، دخالت و رفتارهای منفی. در بخش کمی پژوهش نتایج نشان داد که آسیبهای وابستگی عاطفی، بی اعتنایی والدین، انتظارات نابجای والدین و دخالت، با اختصاص بیشترین میانگینها به ترتیب اولویتهای اول تا چهارم را به خود اختصاص دادند. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از آن است که آسیب های تعاملی وابستگی مالی و انتظارات نابجای فرزند به طور معناداری (05/0 p (در مورد فرزندان پسر بیش از فرزندان دختر است. نتایج این پژوهش در گسترش متون نظری در حوزه آسیب شناسی و مشاوره ازدواج و خانواده کاربرد دارد.

آسیبهای تعاملی، والدین، فرزندان متاهل