محمود نجفی - استادیار گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان.
علی عباس کمری - دانشجوی دکترای روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
نصراله عرفانی - استادیار روانشناسی دانشگاه پیام نور
نصرت جعفری - مربی دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر با هدف تعیین سهم مولفههای کیفیت زندگی همسران جانبازان در پیشبینی سلامت عمومی فرزندان آنها انجام شد. نمونهای به حجم 300 خانواده )همسر جانباز و فرزند او( با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای تصادفی از خانوادههای جانباز استان همدان انتخاب و پرسشنامه کیفیت زندگی روی همسران جانباز و پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالیروی فرزند آنها اجرا شد. نهایتا پرسشنامههای ناقص کنار گذاشته شد و تعداد 298 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. دادههای به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بینمولفههای کیفیت زندگی همسران جانباز با نشانگان مرضی فرزندان آنها رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که زیر مقیاسهای نقش هیجانی سرزندگی، سلامت عمومی و عملکرد اجتماعی همسران به ترتیب نقش مهم و معناداری در تبیین سلامت عمومی فرزندان دارند. در مجموع میتوان این گونه نتیجه گرفت که ارایه آموزش و خدمات متناسب و حمایت از همسران جانباز که نقش مراقبت از جانباز و تربیت فرزندان را به عهده دارند میتواند به عنوان مهمترین عامل ارتقاء دهنده سلامت خانواده و بهخصوص فرزندان آنها به شمار آید. این نتایج در برنامه ریزیهای مشاورهای در جهت ارتقاء سلامت مفید است

سلامت عمومی، کیفیت زندگی، جانباز