تاثیر آموزش حل مسیله خانواده محور بر ارتباط والد کودک -دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف آموزش حل مسیله خانواده محور به والدین و تعیین اثربخشی آن بر ارتباط والد - کودک دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش تجربی حقیقی از نوع پیشآزمون پس آزمون پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 120 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی ( 60 نفر) و گواه ( 60 نفر) تقسیم شدند، ابتدا والدین گروه آزمایشی 10 جلسه در کارگاه تربیت کودک / نوجوان اندیشمند شرکت کردند سپس گروه آزمایشی به مدت سه ماه تحت برنامه حل مسیله خانواده محور مورد آموزش قرار گرفتند، برای جمع آوری اطلاعات از سیاهه رابطه والد کودک جرارد 1994 فرم والدین استفاده شد. یافته ها طبق گزارش والدین در سه مرحله پیش آزمون - پس آزمون (فاصله سه ماهه) و پیگیری (فاصله یک ماهه) نشان داد، در گروه آزمایشی، بین نمرات پیش آزمون پس آزمون در زیرمقیاس های ارتباط والد کودک تفاوت معناداری وجود داشت اما بین نمرات پس آزمون پیگیری در زیر مقیاس های ارتباط والد کودک تفاوت معنادار نبود. بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که آموزش حل مسیله خانواده محور به والدین بر ارتباط والد کودک دانش آموزان اثربخش بود و ارتباط والد کودک را بهبود بخشیده است.

Keywords:

حل مسیله خانواده محور , ارتباط والد کودک , دانش آموزان دوره ابتدایی