مفهوم شناسی تطبیقی عزت نفس در قرآن و روان شناسی انسان گرا

تحقق جامعه سالم، مستلزم برخورداری افراد آن از سلامت روانی و داشتن شخصیتی اثرگذار و ارزشمند است. از اینرو، بهره مندی از عزت نفس، به عنوان اساسی ترین نیاز انسان در شکل گیری شخصیت مفید، اثرگذار و کارا در همه سطوح زندگی، بیگمان اثرات مثبتی را در جامعه به دنبال خواهد داشت. آنچه کهمشاهده می شود بخش قابل توجهی از مراجعین به مراکز مشاوره، برای دریافت خدمات در حوزه شخصیتی و بویژه حل تصورات منفی از خود و عدم درک استعدادهای درونی و به تبع آن احساس پوچی، ناتوانی و بیارزشی می باشد. انسانی که خود را مفید و ارزشمند بداند و عزت نفس بالایی داشته باشد از سلامتی روانی بالاتری بهره مند خواهد بود. در مقابل، شخصی که از خود تصور منفی داشته باشد و عزت نفس او پایین باشد و خود را ناتوان و بی ارزش بداند به بسیاری از اختلالات روانی دچار شده و در موقعیت های دشوار زندگی تاب مقاومت نخواهد داشت. در راستای بومیسازی نظریه ها و روش های مشاوره در کشور، با توجه به معیارهای فرهنگی اعتقادی جامعه، پژوهش حاضر برنامه ریزی شده و با هدف تطبیق مفهوم عزت نفس در قرآن و روانشناسی انسانگرا به منظور استخراج مبانی مشاورهای در جهت حل معضلات روانی شخصیتی بر پایه آیات قرآن کریم و روایات و به روش تحلیل محتوا به انجام رسیده است. یافته های این پژوهش آشکارسازی مولفه ها، ابعاد و جلوههای عزت نفس و ویژگی های مفهوم شناسانه آن مبتنی بر آموزه های قرآن کریم و روانشناسی انسان گرا می باشد

Keywords:

قرآن , روانشناسی انسانگرا , عزت نفس , ابعاد , مولفه ها , جلوه ها