مدل یابی پیشرفت تحصیلی ریاضی برمبنای؛ ارزش تکلیف،درگیری شناختی، هیجان های پیشرفت و خودنظم جویی تحصیلی

این پژوهش با هدف آزمون رابطه علی بین ارزش تکلیف، درگیری شناختی، هیجانهای پیشرفت تحصیلی، خودنظمجویی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی ریاضی صورت پذیرفت. بدین منظور از جامعه آماری پژوهش، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 560 نفر از دانش آموزان (267 نفر پسر و 293 نفردختر) از پایه سوم رشته ریاضی دبیرستانهای شهر تهران در سال تحصیلی 1394- 1393 به پرسشنامه خرده مقیاس ارزش تکلیف (پینتریچ و دی گروت، 1991 ،(مقیاس درگیری شناختی (تجدید نظر شده دو عاملی فرآیند یادگیری LPQ-R-2F) (کمبر بیگز و لیونگ، 2004 ،(مقیاس هیجانهای پیشرفت قبل از امتحان (AEQ) (پکران، گوییتز، تیتز و پری، 2005 (و مقیاس خودنظمجویی تحصیلی (پینتریچ و دی گروت، 1990 ،(پاسخ دادند. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری با استفاده از دادههای تجربی نشان داد که، پیشرفت تحصیلی به طور مستقیم و غیر مستقیم از متغیرهای پیش بین ارزش تکلیف، درگیری شناختی، هیجان های پیشرفت و خودنظمجویی تحصیلی تاثیر میپذیرد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که، تمامی شاخصها به جز شاخص AGFI) شاخص نیکویی برازش تعدیل شده ) در حد بسیار مطلوب گزارش شدهاند و مدل با دادهها برازش خوبی دارد و این بیانگر این است که، رابطه خطی بین متغیرها و سازههای مکنون وجود دارد؛ بنابراین فرضیه کلی پژوهش مبنی بر الگوی مفروض رابطه علی بین ارزش تکلیف با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجیگری درگیری شناختی، هیجانهای پیشرفت و خودنظم جویی تحصیلی برازنده دادهها است تایید شده است.

Keywords:

ارزش تکلیف , درگیری شناختی , هیجانهای پیشرفت قبل از امتحان , خودنظم جویی تحصیلی , پیشرفت تحصیلی , مدل معادلات ساختاری