سودابه میرصادقی - دانشجوی دکتری روانشناسی- دانشگاه علامه طباطبایی
فرامرز سهرابی - استاد روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی
حسین اسکندری - دانشیار روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی
احمد برجعلی - دانشیار روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی

هدف از انجام پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری شیوههای فرزندپروری مادران مبتنی بر سبکهای دلبستگی و کیفیت روابط موضوعی آنان در میان مادران با فرزندان عادی و مبتلا به اختلالهای اضطراب جدایی و وسواس اجبار بود. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی پیشبینی است. جامعه آماری از سه گروه مادران، دارای کودک مبتلا به اختلالهای اضطراب جدایی، مبتلا به اختلال OCD ، و عادی مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه یک شهر تهران تشکیل شده است. در پژوهش حاضر از روش نمونهگیری در دسترس و حجم نمونه 450 نفر ) 150 نفر برای هر گروه( بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های ابعاد و سبکهای فرزندپروری ) PSDQ (، روابط موضوعی بل، دلبستگی بزرگسالی )فینی و نولر، 1994 ( و مصاحبه بالینی ساختاریافته ) SCID ( بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها برای پرسشنامهها ازتحلیل عاملی تاییدی و برای آزمون فرضیهها از مدل معادلات ساختاری ) SEM ( به کار بسته شد. یافته هانشان داد که که شاخصهای CV-red که کیفیت ساختاری مدل را نشان میدهد، برای تمام متغیرهای وابسته مثبت شده است که نشاندهنده کیفیت مناسب مدل است. همچنین مقادیر AVE نیز نشاندهنده روایی تشخیصی خوب سازههای مدل است. شاخص GOF نیز0/696 بدست آمده است که با توجه به ملاک وتزلو و همکاران ) 2009 ( نشان میدهد قدرت پیش بینی کلی مدل ساختاری زیاد است و مدل آزمون شده در پیشبینی متغیرهای مکنون درون زا موفق بوده است

شیوههای فرزندپروری، سبکهای دلبستگی، کیفیت روابط موضوعی،اختلالهای اضطراب جدایی، وسواس اجبار