شهرام ابراهیمی - استادیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شیراز.(نویسنده مسیول)
مجید صادق نژاد نایینی - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی

آنچه امروزه به جرم اقتصادی مشهور شده است، متضمن لطمه شدید به نظام اقتصادی هر کشور و نیز نظام اقتصادی بین المللی یعنی چرخه تولید، توزیع، حمل و نقل، مصرف و پول اس ت. لذا سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا نیز در دهه اخیر در این خصوص، سیاست جنایی افتراقی با گرایش سختگیرانه پیشبینی کرده اند. ازآنجایی که مصادیقی از این جرایم مانند پولشویی و جرایم زیست محیطی جنبه جهانی پیدا کرده اند، به نظر میرسد که نظام حقوقی کشورهای مختلف در پرتو معاهدات بین المللی ازجمله کنوانسیون مریدا، به سمت نوعی همگرایی در پیشگیری و مبارزه با این گونه بزهکاری گام بر می دارند. این رویکرد، چه دربعد جرم شناختی و چه در بعد کیفری، از چند سال پیش به این سو، در گفتمان مسیولان قضایی، اجرایی و تقنینی کشور، بهویژه در قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد به دلیل تمرکز بر پیشگیری وضعی- فنی، قانون مجازات اسلامی، به دلیل خارجساختن این جرایم از شمول تعویق، تعلیق و مرور زمان و نیز قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مشهود است. این مقاله بنا دارد از یکسو به تعریف و مختصات اساسی و از سوی دیگر، به چگونگی پیشگیری از جرایم اقتصادی بپردازد.

جرم اقتصادی، پیشگیری، مبارزه