علی حسین نجفی ابرندآبادی - استاد گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی
سودابه رضوانی - دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسیول)

سلب آزادی پیشگیری محور افراد دارای اختلال روانی، برای تامین امنیت عموم و پیشگیری از تکرار جرم احتمالی مجرمان خطرناک اعمال می شود. ماده 48 مکرر سابق و ماده 150 قانون مجازات اسلامی 1392 ، بارزترین مصداق قانونی این رویکرد در حقوق کیفری ایران است. درواقع، می توان سلب آزادی پیشگیری محور را نوعی اقدام پیش دستانه برای حفظ امنیت عموم تلقی کرد. در این اقدام، حقوق کیفری با فاصله گرفتن از رویکرد سزادهی برای حفظ امنیت، رویکردی آینده نگر می یابد و بر مرحله پیش از ارتکاب جرم نیز اعمال می شود. ازاین رو، مقاله حاضر، به بررسی این رویکرد با تاکید بر ماده 150 قانون مجازات اسلامی 1392 به عنوان یکی از مصادیق قانونی رویکرد پیشگیرانه در حقوق کیفری ایران و به مناسبت، ایالات متحده آمریکا و فرانسه به عنوان نمونه هایی از نظام های کیفری سخت گیرانه می پردازد.

امنیت، خطرناکی، اختلال روانی، مداخله زودهنگام، سلب آزادی