پیشگیری وضعی از تروریسم هسته ای با تاکید بر تدابیر نظارتی بین المللی

تحول در ماهیت و شکل جرایم در قرن حاضر ناشی از فرایند جهانی شدن بوده و جرایم نیز به فراخور تغییرات حادث شده، دارای ابعاد فراملی و بین المللی شده اند . از مهمترین این جرایم تروریسم است که معمولا وقوع آن همراه با سازمان یافتگی و استفاده از فناوری های نوین می باشد و این ویژگی ها به صعوبت امر مبارزه و پیشگیری از آن افزوده است. تروریسم هسته ای از خطرناک ترین انواع تروریسم است که به خصوص در اواخر قرن بیستم با فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی و احتمال سرقت یا مفقودیت مواد هسته ای و به دلیل وسیع بودن تهدیدات مادی و معنوی ناشی از آن، موردتوجه حقوقدانان و مجامع بین المللی واقعشده است، لذا اتخاذ تدابیر موثر به خصوص در مرحله پیشگیری، امری اجتناب ناپذیر بوده و لازم است نهادهای ملی و بین المللی اقدامات پیشگیرانه خود را با تمام امکانات، مدیریت کنند. هدف اصلی این تحقیق تبیین اقدامات وضعی پیشگیرانه با نگاهی به اسناد بین المللی به عنوان ابزاری موثر در پیشگیری است. بر این اساس پیشگیری وضعی و فن مابانه، یکی از اقدامات موثر در امر کاهش و کنترل تروریسم هسته ای بوده که بر کاهش فرصت و موقعیت ارتکاب جرم و حمایت از آماج آن تاکید می ورزد و اجرای تدابیر آن نیازمند تعامل و نظارت همه نهادها در ابعاد ملی و فراملی است.

Keywords:

تروریسم هسته ای , پیشگیری وضعی , پیشگیری فنی , نظارت