رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب امتحان: نقش واسطه ای خودکارآمدی

حمایت اجتماعی را سازوکاری از ارتباطات میان فردی تعریف میکنند که افراد را از تاثیرات منفی تنیدگی محافظت میکند. از طرفی سطوح بالای حمایت اجتماعی با افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش استرس تحصیلی همراه بوده و همچنین، رابطه معکوسی میان حمایت اجتماعی و اضطراب امتحان دیده شده است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین نقش واسطه ای خودکارآمدی در ارتباط بین حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب دانشجویان به طور همزمان بود روش ها: روش پژوهش، توصیفی - همبستگی هست که با استفاده از تکنیک پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی سال 92 -93 دانشگاه شهید باهنر کرمان میشود که تعداد 370 نفر از آنان به روش خوشهای انتخاب شده و وارد مطالعه شدند. برای گردآوری دادهها از 3 پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان، خود کارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی ادراکشده استفاده شد. تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرم افزار لیزرل و SPSS انجام شد. یافته ها: مدل معادلات ساختاری فاکتورها و کنشهای موثر بر اضطراب امتحان دارای برازش مناسبی بود که نشان داد متغیرهای تبیین کننده اضطراب امتحان و روابط بین آنها دارای اعتبار قابل قبولی هستند. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که حمایت اجتماعی با متغیر اضطراب امتحان رابطه منفی و معنیداری دارد. درحالیکه رابطه حمایت اجتماعی با متغیر خودکارآمدی مثبت و معنیدار بود. متغیر خودکارآمدی به عنوان یک متغیر واسطه ای، تحت تاثیر مثبت حمایت اجتماعی بوده اما با میزان اضطراب امتحان رابطه منفی و معنیداری داشت.نتیجه گیری: نتایج اثرات کلی نشان داد که میزان حمایت اجتماعی ادراک بیشترین تاثیر را بر کاهش اضطراب امتحان دانشجویان دارد.

Keywords:

اضطراب امتحان , حمایت اجتماعی ادراک شده , خودکارآمدی