مقایسه رضایت زناشویی، تعارض زناشویی و بخشش در زوجین عادی و در حال طلاق

این پژوهش با هدف مقایسه رضایت زناشویی، تعارض زناشویی و بخشش در زوجین عادی و در حال طلاق بود. روش این پژوهش، از نوع علی – مقایسهای است و حجم نمونه شامل 75 زوج عادی و 75 زوج در حال طلاق میباشد که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش: برای جمعآوری دادهها پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی، رضایت زناشویی (اینریچ) و بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران استفاده شد. در تجزیه و تحلیل دادهها از فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد برای یافتههای توصیفی و t تک نمونهای و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) برای یافتههای استنباطی استفاده شد. یافتهها: نتایج t تک نمونهای نشان داد که میانگین کل بخشودگی زناشویی معنیدار میباشد . نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) نشان میدهد که تفاوت میانگین دو گروه عادی و در حال طلاق از نظر آماری معنیدار است. با توجه به مقدار آماره (001/0

زوجین عادی و در حال طلاق در متغیرهای رضایت زناشویی، تعارض زناشویی و بخشش تفاوت معنیداری وجود دارد همچنین در مولفههای استحکام خانواده بین میانگین زوجین عادی و در حال طلاق با توجه به سطح معنیداری (001/0زوجین عادی و در حال طلاق با توجه به سطح معنیداری (001/0

تعارض زناشویی و بخشش بیشتر از گروه در حال طلاق میباشد و مولفههای استحکام خانواده و مولفههای بخشودگی در زوجین عادی بیشتر از زوجین در حال طلاق است.

Keywords:

رضایت زناشویی , تعارض زناشویی , بخشش , زوجین