غلامرضا کشاورز حداد - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف

ایجاد فرصت های شغلی برای متقاضیانی که رشد بیش از نیم میلیون نفر در سال را تجربه می کنند به عنوان حادترین موضوع در پیش روی سیاست گذاران ایران قرار دارد برآوردها نشان می دهد نرخ رشد نیروی کار به طور متوسط 3/3 درصد در دوره 1385-1381 خواهد بود و در صورت تداوموضعیت موجود نرخ بیکاری در سال 1385به 21 درصد خواهد رسید هدف این مقاله شناسایی بخش هایی از اقتصاد کشور است که دارای بیشترین پتانسیل ایجاد فرصت های شغلی در مقایسه با بخش های دیگر هستند برای دست یابی به این هدف در قالب یک جدول داده ستانده که مجموعه فعالیت های اقتصادی کشور را به 41 بخش تفکیک سازی کمی کند پتانسیل اشتغال زایی بخش های مختلف با استفاده از شاخص های پیوند پیشین کشش تقاضای نهایی اشتغال و نیز هزینه لازم برحسب تقاضای نهایی برای ایجاد یک فرصت شغلی تمام وقت رتبه بندی می شود نتایج نشان می دهد که بر اساس پیوند پیشین بخش های خدمات مذهبی و اجتماعی زراعت خدمات کسب و کار سایر خدمات و آموزش عمومی بخش های با پیوند پیشین کمتر از نظر هزینه لازم برای ایجاد هر فرصت شغلی تمام وقت بیشترین افزایش تقاضای نهایی را نیاز دارند بالاترین هزیننه مربوط به بخش تحقیق و توسعه با 18/48 میلیون ریال و کمترین آن در خدمات مذهبی و سایر خدمات اجتماعی با 9/14 میلیون ریال برای ایجاد یک فرصت شغلی تمام وقت است

پیوندهای پیشین اشتغال زایی،کشش های اشتغال زایی تقاضای نهایی،هزینه ایجاد یک فرصت ضغلی