بررسی همگرایی تقاضای اجتماعی اموزش عالی در ایران 1362-1380

در این مقاله بر اساس مدل رشد تعمیم یافته سولو سوان و با استفاده از تکنیک داده های گروهی همگرایی تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی در مناطق مختلف کشور طی سال های 1380-1362 مورد بررسی قرار می گیرد تعیین سرعت و میزان همگرایی تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی به صورت مشروط و مطلق و همچنین تعیین سرعت و نوع همگرایی بر حسب گروه های آزمایشی از جمله اهداف این مطالعه است نتایج حاصل از براورد مدل ها حاکی از آن است که همگرایی مناطق مختلف کشور در رشد تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی طی دو دهه گذشته مورد تایید قرار می گیرد بر این اساس مناطق مختلف کشور طی دو دهه گشذته در رشد تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی به صورت همگرا حرکت کرده اند سرعت همگرایی بالای به دست آمده موید این واقعیت است که اختلاف استان در داوطلب معیار و مقدار تعادل بلند مدت زیاد بوده که این امر نشان از ظرفیت بالقوه بالا برای رشد است در خصوص همگرایی δ یا به عبارت دیگر پراکندگی داوطلب معیار انحراف استاندارد بین استان های کشور برای لگاریتم داوطلب معیار از روندی نزولی برخوردار بوده که این خود تاکیدی بر وجود همگرایی استان های کشور در رشد تقاضای اجتاعی برای آموزش عالی است

Keywords:

همگرایی , تقاضای اجتماعی برای آموزس عالی , داوطلب-معیار