بهینه سازی کشت درون شیشه ای پایه های رویشی تترا، نماگارد و GF677

با توجه به مشکلات ناشی از کاربرد پایه های بذری و غیریکنواخت در باغهای درختان میوه هسته دار، استفاده از پایه های یکنواخت و سازگار با این درختان الزامی است. به منظور تعیین بهترین محیط کشت، ریزنمونه های جوانه انتهایی و جوانه های جانبی پایه های تترا، نماگارد و GF677 در اواسط بهار تهیه شدند و پس از گندزدایی، در شرایط درون شیشه ای روی محیطهای کشت MS تغییریافته،WPM و Knop هر کدام دارای 0/6 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین و 0/01 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید قرار گرفتند. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار و چهار نمونه در هر تکرار به اجرا درآمد. طبق نتایج، پایههای تترا، GF677 و نماگارد به ترتیب بیشترین تعداد گیاهچه را تولید کردند. پایه نماگارد در محیط کشت Knop، هیچ پرآوری را به همراه نداشت. ریزنمونههای نماگارد در این محیط کلروز شدند. این محیط کشت به ایجاد کلروز در گیاهچه های حاصل از ریزنمونه تترا منجر شد. ریزنمونههای هر سه پایه در محیط MS تغییریافته، بیشترین تعداد و طول گیاهچه را تولید کردند، بنابراین، تیمار ترکیب تنظیم کنندههای رشد روی محیط MS تغییریافته ارزیابی شد. به منظور تعیین بهترین ترکیب تنظیم کنندههای رشد، سه ترکیب مختلف ارزیابی و بررسی شد. ترکیب هورمونی 0/6 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین و 0/01 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید، بیشترین تعداد و طول گیاهچه را تولید کردند. افزایش غلظت تنظیم کنندههای رشد به میزان 0/8 و 1 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین و 0/1 و 0/5میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید به شیشهایشدن و تولید کالوس در پایه GF677 منجر شد. در هر سه ریزنمونه بیشترین تعداد ریشه و درصد ریشهزایی در محیط MS تغییریافته با 1 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید حاصل شد. پایه تترا بیشترین تعداد و طول ریشه را تولید کرد..

Keywords:

پایه های هسته داران , پرآوری , تنظیم کننده های رشد گیاهی , ریشه زایی , محیط کشت