اثر مقادیر مختلف نیتروژن در محلول غذایی بر خصوصیات کمی و کیفی شمعدانی Pelargonium hortorum cv. Bulles eye

بهمنظور تعیین اثر کاربرد محدود نیتروژن در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گیاه شمعدانی (Pelargonium hortorum cv Bulles Eye)،آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 92-1391 اجرا شد. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت (به نسبت80 درصد حجمی پیت 20 + درصد حجمی خاک زراعی با بافت لوم شنی) کشت شدند. تیمارها در قالب چهار سطح نیتروژن در محلول غذایی شامل 1، 1/5، 2 و 2/5 میلیمولار نیتروژن اعمال شد. نسبت نیتروژن آمونیومی به نیتراتی یک به چهار در همه محلول های غذایی حفظ شد. در پایان آزمایش صفات ارتفاع، تعداد و طول شاخه جانبی، تعداد گل آذین، تعداد گل در گل آذین، طول دمگل(ساقه گل آذین در این مورد)، سرعت گلدهی، وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد برگ و سطح برگ، محتوای کلروفیل و آنتوسیانین های برگ، ارزیابی شد. نتایج واکاوی داده ها نشان داد که کاهش سطح نیتروژن تا 1/5 میلی مولار کیفیت گیاهان را بهصورت منفی تحت تاثیر قرار نداد، درحالیکه کاهش شدید نیتروژن تا یک میلیمولار، به کاهش معنادار وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد گل آذین، محتوای کلروفیل برگ، تعداد برگ، طول شاخه جانبی و همچنین افزایش طول دمگل انجامید و درنهایت به تولید گیاهانی با کیفیت بازارپسند منجر نشد. بنابراین کاهش سطح نیتروژن تا 1/5 میلی مولار، ضمن کاهش مصرف نیتروژن، برای دستیابی به گیاهانی با کیفیت مطلوب، توصیهشدنی و کاربردی است.

Keywords:

پیت , کلروفیل , گلدهی , محدودیت تغذیه , محلول غذایی