زینب کارآمد - کارشناس ارشد باغبانی، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان، شیروان، ایران.
ابراهیم گنجی مقدم - استادیار، گروه باغبانی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، مشهد، ایران.
احمدرضا بلندی - استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، مشهد، ایران.

این مطالعه با هدف بررسی اثر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر سرعت پرآوری، ریشه زایی و سازگاری پایه گزیلا 6 طی سال 1390-91 ،در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام گرفت. از شش نوع محیط کشت شامل MS ،WPMو DKW در دو حالت جامد و مایع (محیط مایع به همراه پرلیت) و تنظیم کنندههای رشد TDZ و BAP در غلظتهای صفر، یک و دومیلیگرم در لیتر بههمراه 1/0 میلیگرم در لیتر IBA در مرحله پرآوری و محیطهای ذکرشده بههمراهIBA در غلظتهای صفر، یک، دوو سه میلیگرم در لیتر، در مرحله ریشهزایی استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین تعداد و طول شاخه بهترتیب به مقدار 48/6 شاخه و14/3 سانتیمتر در محیط WPM جامد دارای دو میلیگرم در لیتر BAP و محیط MSمایع با یک میلی گرم در لیتر TDZ و بیشترین درصد ریشهزایی و طول ریشه بهمقدار 90/93 درصد و 76/11 سانتی متر، در محیط MS مایع دارای دو میلی گرم در لیتر IBAبهدست آمد. با اینکه کاربرد محیطهای کشت مایع در میانگین کلی به سازگاری بهتر گیاهچه ها منجر شد، بیشترین درصد بقای گیاهچه (80/91 درصد) در محیط WPMجامد با دو میلیگرم در لیتر IBA بهدست آمد.

پایه رویشی، پرآوری، ریشه زایی، سازگاری، گیلاس