محسن زعفرانیه - مربی گروه باغبانی، دانشکده مهندسی و علوم پایه، دانشگاه ولآیت ایرانشهر، ایرانشهر، ایران

به منظور بررسی خصوصیات اجزای عملکرد و عملکرد ژنوتیپهای متحمل به سرمای نخود در شرایط کشت انتظاری و آبیاری تکمیلی، دو آزمایش در قالب طرح بلوکهای جزیی متعادل با 81 ژنوتیپ نخود و سه تکرار در کشت پاییزه اجرا شد. آبیاری تکمیلی در طی فصل رشد، شامل آبیاری بلافاصله پس از کاشت، 20 روز بعد از آبیاری اول و نیز در آغاز مرحله گلدهی انجام گرفت. پس از سرمای زمستان، درصد بقای نمونههای نخود تعیین شد و مجموع بارندگی از کاشت تا برداشت، 267 میلی متر بود. همچنین ویژگیهای اجزای عملکرد دانه (درصد بقا، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن 100 دانه) و عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ژنوتیپها اندازهگیری و ثبت شدند. براساس نتایج، تفاوت میان ژنوتیپ ها از نظر همه خصوصیات اندازهگیری معنادار بود. تحت شرایط آبیاری تکمیلی، 40 درصد ژنوتیپها دارای بیش از 76 درصد بقای زمستانه بودند و عملکرد دانه 52 درصد ژنوتیپها بیش از 100 گرم در متر مربع بود. در شرایط کشت انتظاری عملکرد دانه حدود 32 درصد از نمونهها بیش از 40گرم در متر مربع بود. در نهایت در شرایط کشت انتظاری و آبیاری تکمیلی ژنوتیپ های MCC333 ،&MCC186 ،&MCC803 &و MCC743 &با عملکرد بیش از 600 کیلوگرم در هکتار ژنوتیپهای برتر شناسایی شدند.

آبیاری تکمیلی، تحمل به سرما، درصد بقا، کشت انتظاری، نخود