عباس میرزاخانی - استادیار، بخش فیزیولوژی پس از برداشت، پژوهشکده گل و گیاهان زینتی کشور، محلات، ایران
منصوره جلالی - کارشناس ارشد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد واحد فلاورجان، فلاورجان - ایران

به منظور تعیین بهترین تیمار برای افزایش عمر گلدانی گل شاخه بریده آنتوریوم رقم کلیماکس&، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل امولسیون روغن ولک به عنوان واکس ( 10 ،20 و 30 درصد)، اسانس آویشن ( 100 ،150 و 200 پی پی ام)، اسید سالیسیلیک (200 ،400 و 600 پیپیام) و ژل آلویه ورا به عنوان واکس (5/2 ،5 و 5/7 درصد) بودند که به همه تیمارها 5 درصد ساکارز اضافه شد. سپس برخی شاخصهای کیفی و کمی موثر در عمر گلجایی بررسی شد. تیمار واکس روغن ولک 10 درصد به طور معناداری سبب افزایش عمر گلجایی (33/27 روز) در مقایسه با تیمار شاهد (88/17 روز) شد. در بین تیمارها، ژل آلویه ورا 5/2 درصد به طور معناداری میزان محلول جذب شده بیشتری را در مقایسه با تیمار شاهد داشت. تیمار آویشن 150 پی پی ام بیشترین درصد نشت یونی (55/69 درصد) و تیمار ژل آلویه ورا 5/7 درصد کمترین نشت یونی (71/10 درصد) را داشتند. بهنظر میرسد در آنتوریوم کاهش آب به وسیله تعرق از طریق اسپادیکس مهمترین عامل کاهش عمر پس از برداشت این گل باشد. بنابراین، تیمارهایی همچون پوشش واکس که بر تعادل آبی این گل تاثیرگذارند، به طور موثری از طریق افزایش رطوبت بافت و کاهش درصد نشت یونی سبب افزایش عمر گلجایی این گل شدند.

آلویه ورا، اسانس آویشن، اسید سالیسیلیک، پوشش واکس، روغن ولک