تاثیر تغذیه برگی سیلیکون بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیوشیمیایی رازیانه تحت شرایط کم آبیاری

در این مطالعه، تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی سطوح مختلف سیلیکون بر عملکرد دانه، مقدار اسانس و خصوصیات فیزیوشیمیایی گیاه رازیانه ارزیابی شد. طرح آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه رژیم آبیاری شامل آبیاری در 100 ،70 و 40 درصد ظرفیت مزرعه به عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، 5/2 ،5 ،5/7 و 10میلی مولار) به عنوان عامل فرعی بود که در سه تکرار اجرا شد. این مطالعه در سال 1393 و در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. بیشترین درصد (4/2 درصد) و عملکرد اسانس رازیانه (6/20 لیتر در هکتار) از محلولپاشی 5/7 میلیمولار سیلیکون در شرایط آبیاری 70 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. کمآبیاری سبب کاهش معنادار مقدار کلروفیل، کاروتنوییدها و محتوای نسبی آب برگ شد، ولی مقدار نشت الکترولیتی در شرایط خشکی نسبت به تیمار شاهد افزایش دوبرابری نشان داد. تیمار 5/7میلی مولار سیلیکون در شرایط تنش، محتوای نسبی آب برگ، مقدار کلروفیل، آنتوسیانین، پرولین و قندهای محلول را به ترتیب 38 ،30 ،38 ،12 و 22 درصد افزایش و نشت الکترولیتی را 28 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. نتایج نشان داد محلولپاشی سیلیکون از طریق افزایش رنگیزههای فتوسنتزی و اسمولیتهای محلول، همچنین محافظت در برابر خسارت نشت الکترولیتی توانایی گیاه رازیانه را در پاسخ به تنش خشکی بهبود بخشید و از این طریق، عملکرد دانه را در شرایط تنش شدید 61 درصد افزایش داد.

Keywords:

اسانس , پرولین , سیلیکون , کلروفیل , کم آبیاری