کاربرد قارچ میکوریزا Glomus mosseae روی کاهش اثر شوری در گل حنای گینه نو

به منظور بررسی تاثیر قارچ میکوریزا (mosseae Glomus (تحت تنش شوری بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و میزان جذب برخی عناصر غذایی در گل حنای گینه نو (hawkeri Impatiens ،(آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادف ی، در محیط گلخانه درسه تکرار که هر تکرار شامل سه گلدان بود، در دانشگاه شهرکرد در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح قارچ میکوریزای همزیست (صفر، 8 و 16 درصد حجمی) و کلریدسدیم با سه سطح (صفر، 15 و 30 میلی مولار) بودند. بستر کشت شامل 50 درصد پیت ماس، 40 درصد پرلیت و 10 درصد پوسته برنج (به صورت حجمی) بود. در زمان انتقال نشاها، قارچ میکوریزا با بستر ترکیب شد و پس از استقرار نشاها تیمار شوری از طریق آب آبیاری اعمال شد. صفات مورد ارزیابی شامل میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، پرولین، وزن تازه و خشک ریشه و درصد کلونیسازی ریشه بود. تیمار میکوریزای 16 درصد بر نیتروژن (31/2 درصد)و فسفر (339/0 درصد) و اثر متقابل آن با شوری 30 میلی مولار بر میزان پرولین (754/0 میکرومول بر گرم وزن تر) و درصد کلونی سازی ریشه (35 درصد) تاثیر معنیداری داشته است. براساس نتایج تحقیق حاضر، اختلاف بین گیاهان تیمار شده با میکوریزا وسایر تیمارها در بسیاری از صفات نمایان است و به نظر میرسد که کاربرد قارچ میکوریزا در بستر کاشت میتواند سبب افزایش تحملدر برابر شوری از طریق تاثیر بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی در گل حنای گینه نو شود.

Keywords:

پرولین , فسفر , کلریدسدیم , نیتروژن , وزن تازه ریشه