حسن موسی پوریحیی آبادی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل، زابل - ایران
احمد قنبری - استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل - ایران
محمدرضا اصغری پور - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل – ایران

این مطالعه با هدف بررسی اثرات کشت مخلوط افزایشی زنیان و اسفرزه و تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس زنیان، درصد موسیلاژ در اسفرزه و کنترل علفهای هرز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، در سال 1392 اجرا گردید. تاریخ کاشت 20 دیماه و 20 بهمنماه در پلاتهای اصلی و کشت های خالص دو گونه زنیان و اسفرزه و نسبتهای کشت افزایشی (25 ،50 ،75 و 100 درصد اسفرزه به همراه 100 درصد زنیان) در پلات های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تاخیر در کاشت سبب افزایش معنیدار میزان اسانس زنیان شد، ولی عملکرد دانه وعملکرد بیولوژیکی، عملکرد اسانس و وزن هزاردانه زنیان با تاخیر در کاشت بهترتیب حدود 3/12 ،7/13 ،5/0 و 1/35 درصد کاهش نشان داد. تاخیر در کاشت اسفرزه نیز تاثیر معنیداری بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی نداشت. نسبتهای کشت مخلوط به طور معنیداری باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد دو گیاه شد، بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه زنیان (2303 کیلوگرم در هکتار) واسفرزه (539 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص دو گیاه و کمترین ماده خشک علفهای هرز از تاریخ کشت 20 دیماه و نسبت کشت مخلوط 75 و 100 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان بهدست آمد. تیمار 50 و 75 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان را میتوان به عنوان تیمار برتر این مطالعه معرفی کرد، زیرا بالاترین نسبت برابری زمین از این تیمار حاصل شد.

درصد موسیلاژ، عملکرد اسانس، کشت مخلوط، گیاهان دارویی، نسبت برابری زمین