محمدهادی دارایی - دکتری حقوق خصوصی، استادیار دانشگاه علوم قضایی ، گروه حقوق خصوصی

در قانون مجازات اسلامی 1392 تلاش شده تا از سویی دایره ی ضمان پزشک محدود شود واز دیگر سو به حمایت از بیماران پرداخته است. مقنن در اولین گام با عدول از نظریهی خطر، نظریه ی فرض قصور و تقصیر را پذیرفته است . در گام بعدی حمایت از پزشکان، اخذ رضایت از بیمار را مسقط ضمان پزشک دانسته است . و درسومین گام، آگاهی پرستار یا بیمار از دستور درمانی اشتباه را سببدفع ضمان پزشک می داند . تحول جدید دیگر را میتوان در وارد نمودن نسبتا صریح قاعدهی احسان به عنوان یکی از عوامل سقوط ضمان پزشکتلقی کرد.البته از سوی دیگر به حمایتاز بیماران پرداخته و در جهت ارتقای علمی پزشکان، صریحا مقرر نموده استکه قصور علمی و عملی نیز در کنار تقصیر علمی و عملی، سبب ضمان پزشک میشود. این بدان معنا خواهد بود که ناآگاهی پزشک از علم پزشکی و پیشرفت های علمی وروشهای درمانی نوین موجبضمان مدنی وی میشود. شاید بتوان این مقرره را نقطه ی عطفقانون جدید در جهت حمایت از بیماران تلقی نمود هرچند این تحول میبایست به نحو صریحتری بیان میشد

سقوط ضمان، تقصیر، قصور، اخذ برایت، رضایت