محمدعلی هاشم زاده

قرآن و عترت دو امانت الهی و دوگوهر گرانبها ومیراث رسول گرامی، وسیله هدایت ، سعادت و نجات انسانها هستند. این دو گوهر گرانبها ازیک منبع نشات گرفته و در یک مسیر حرکت می کنند وبه یک مقصد منتهی خواهند شد. قرآن بدون عترت و عترت بدون قرآن، نه مورد توجه قرآن است و نه مورد تایید عترت.ارتباط بین قرآن واهل بیت، ارتباط دوسویه است. از طرفی قرآن اهل بیت را والاترین و برترین انسانها معرفی می کند و از طرف دیگر آگاه ترین انسانها به حقایق وحی اهل بیت علیهم السلام می باشند.قرآن و عترت دو رکن اساسی اسلام وهمراه با یکدیگرند و تمسک به هریک بدون دیگری نا درست و ناتمام به شمار می آید.این مهم در آخرین و سرنوشت سازترین پیام الهی بر رسول گرامی اسلام بیان شده آن جا که با ابلاغ پیام ولایت و نصب حضرت علی(ع) به انجام رسیدن وظیفه رسالت و تکمیل نمودن آن را بسته به ابلاغ پیام ولایت از سوی خداوند می سازد و دین همراه با ولایت را دین کامل می شناسد و روز نصب حضرت علی(ع)، به عنوان جانشین پیامبر را روز کامل شدن دین و تمام شد ن نعمت و رضایت خویش می داند وسرانجام تحقق این فرمان را مایه نومیدی کافران و مخالفان از پیروزی بر اسلام می داند.خداوند در قرآن، اهل بیت را با بهترین اوصاف و فضایل یاد کرده وآیات بسیاری در شان ومنزلت آنان نازل کرده است.