محمدرضا ارشادی نیا

شناخت و معرفت در هر دیدگاه بر مصادر و مبانی ویژه ای استوار است که بدون توجه به آن مبانی،فهم رهیافت های آن دیدگاه عقیم خواهد ماند. برای رسیدن به مبانی فهم وحی در مکتب تفکیک باید عناصر اولیه شناخت و معرفت انسان را از منظر این دیدگاه بازشناسیم. علاوه بر این، توجه به عناصری از هستی شناسی و روان شناسی فلسفی که در نظریه معرفت شناسی این مکتب موثر است ضرورتی انکارناپذیر دارد. در این نوشتار اهتمام بر این است که عناصر یادشده، نخست شناسایی شود و سپس مقصد اصلی به پژوهش درآید. این بحث در دو بخش پی جویی می شود، اساس این تجزیه، تفاوت محسوس در نظریه پردازی تفکیکیان متقدم و متاخر است. به طور عینی منظور از متقدمین مرحوم آیت االله میرزامهدی اصفهانی وشاگردان بلافصل ایشان هستند و منظور از متاخرین شاگردان با واسطه و هواداران کنونی این مکتب هستند که جهت اداء دین و تعلق خاطر به استادان پیشین خویش در فروغ نمایی اندیشه آنان اهتمام وافری مبذول داشته اند.