احمد ترابی

زن به عنوان نیمی از انبوه بشریت در هر مقطع از تاریخ و در هر جامعه از جوامع انسانی و نیز به عنوان مادر و یا همسر و همراه و شریک شیرینی ها و تلخیهای زندگی، همواره با دو نگاه از سوی مردان روبه رو بوده است؛ نگاهی از سر شیفتگی، احترام و تکر یم و تمن6ا و نگاهی از ره خصومت، فرودستی، بدبینی و تحقیر! آثار، عقاید و ادبیات برجای مانده از ملت6ها و اقوام داستانها، شعرها، رسوم، آ یینها و ضرب المثلها به خوبی نشان می دهد که این دو نگرش در میان جوامع مختلف با شدتها و ضعفهایی وجود داشته است و زن متناسب با هر یک از این دو رویکرد و داوری، جایگاهی عزتمند و مقتدر و تاثیر گذار یا موقعیتی دشوار، مشق6ت بار و رنج آور را به خود دیده است.سهولت و دشواری، عز6تمندی و فرودستی چیزی نیست که تنها میان زنان تقسیم شده باشد، بلکه مردان نیز در هر جامعه از این دو موقعیت بر خوردار بوده اند و برخی از آن و گروهی از این سهم برده اند، اما می توان اذعان کرد که در جامعه مردان، این نسبت به مراتب طبیعی تر از وجود این مشکل در جامعه زنان بوده است.به تعبیر دیگر زن و مرد به عنوان شهروندان یک جامعه، تحت تاثیر یا زیر فشار طبقات مختلف اجتماعی که در مجموعه های انسانی رخ می نمای د، محرومیتها، آسیبها و رنجها ی مشترکی را تحمل کرده و می کنند، اما سخن در این پژوهش از دشوار یها و کمبودها و تنگناها ی مضاعفی است که زن حتی در طبقه ای که به آن تعل6ق داشته، تحمل کرده است.