فاطمه صدرطباطبایی

انسان موجودی اجتماعی است که پیش از هر چیز به خانواده نی از دارد، چنان که برا ی تحقق بخشیدن به فرایند رشد و تکامل خویش به ارتباط با دیگران نیازمند است. نوزاد انسان بیش از هر موجود دیگر نیازمند پدر ومادر و حمایت آن دو می باشد و نمی تواند به تنهایی به زندگی ادامه دهد، با آن که جانداران دیگر می توانند پس از تولد نیازهای اولیه خود را تا اندازه ای تامین کنند . در این مسیله گرچه نیازهای جسمی کودک مانند غذا، لباس و مصونیت در برابر خطرها مورد نظر است، اما بعد دیگر وجود او یعنی روان و شخصیت کودک نیز اهمیت دارد، زیرا شخصیت و روحیات او نیز دراین مرحله شکل می گیرد و نخستین سنگ بنای آن گذاشته می شود.اهمیت خانواده و نقش آن درجامعه بشری از رهاورد تامل و تفکر در این دو بعد وجود کودک، آشکار می گردد. خانواده یک واحد اجتماعی است که هدف از آن در نگاه قرآن، تامین سلامت روان ی برای سه دسته است؛ زن و شوهر، پدر و مادر و فرزندان. همچنین هدف، ایجاد آمادگی برای برخورد ورویارویی با پدیده های اجتماعی است. در آیه 74 سوره فرقان می خوانیم: والذین یقولون ربنا هب لنا من ازواجنا قر6ه اعین و اجعلنا للمتقین اماما0 و کسانی که می گویند خدای ما ما را از همسران مان نور چشمان ببخش و ما را رهبر پرهیزکاران گردان.