محمد کارآموز
اکبر باغوند
مسعود طاهریون

مواد مغذی ناشی از منابع آلاینده نقطه ای و غیرنقطه ای در یک حوزه آبریز موجب کاهش کیفیت آب مخزن در اثر بروز پدیده تغذیه گرایی میگردد. کاهش بار مواد مغذی حوزه آبریز با تعیین بهترین راهکارهای مدیریتی (BMP) در راستای تخصیص حداکثر بار آلودگی روزانه (TMDL) جهت تضمین سطح استاندارد کیفیت آب مخزن انجام میگردد. در این تحقیق از مدل شبیه سازی حوزه آبریز SWAT جهت تعیین میزان بار آلودگی فسفر کل ورودی به مخزن استفاده شده و اثر این بار توسط مدل چاپرا در مخزن شبیه سازی شده است. با توجه به استاندارد تغذیه گرایی مربوط به شاخص غلظت فسفر کل مقدار حداکثر بار مجاز ورودی به مخزن به دست آمده و با تدوین بهترین راهکارهای مدیریتی در کاهش بار فسفر ترکیب گزینه های مختلف کنترلی شامل تصفیه فاضلاب بارهای نقطه ای و راهکارهای کاهش بارهای غیر نقطهای شامل برکه های نگهدارنده، آبراهه با پوشش سبز و فیلترهای محافظ در حوزه آبریز تعریف شده و کارایی آنها به همراه هزینه مربوطه با هم مقایسه و تحلیل گردیده است. نتایج نشاندهنده کارآیی مدل تعریف شده حوزه و مخزن در تعیین سیاستهای کنترلی بار آلودگی و تخصیص بهینه حداکثر بار آلودگی روزانه با رویکرد حوزهای جهت بهبود شرایط کیفی مخزن سد ستارخان در آذربایجان شرقی میباشد.

تغذیه گرایی، حداکثر بار آلودگی روزانه (TMDL) ، بهترین راهکار مدیریتی (BMP) ، مدل SWAT