عاملیت انسانی و فقربررسی ارتباط کنش موثر فردی با فقر اقتصادی در مهاجرین حاشیه نشین کلانشهر تبریز

در این تحقیق به دنبال یافتن پاسخ این سوال هستیم که سبک زندگی حاشیه ای و نوع رفتارها، ارزش ها، باورهای حاشیه نشینان فقیر در شهر تبریز تا چه اندازه با سطح و شدت فقر انان همبسته است پس زیربنای اصلی این تحقیق انتخاب و مسیولیت شخصی در ارتباط با فقر می باشد که با شاخص های متغیر اصلی عاملیت انسانی سنجش می شود روش تحقیق توصیفی و تحلیل همبستگی از نوع پس رویدادی به روش میدانی پیمایش می باشد تکنیک جمع آوری داده ها، مصاحبه ساختاری با استفازده از پرسشنامه است جامعه آماری شامل کلیه ساکنان مناطق حاشیه نشین شهر تبریز می باشد برای براورد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 390 نفر از سرپرستان خانوار مهاجرین حاشیه نشین را انتخاب کرده ایم. روش نمونه گیری احتمالی چند مرحله ای است و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده اند و از آزمون های سطح تقریبی برای جداول متقاطع توافق همبستگی در سطح رتبه ای مانند کندال بی و آزمون همبستگی جزیی پیرسون تحلیل چند متغیره رگرسیونی و تحلیل مسیر استفاده شده است ارتباط متغیرهای میل به پیشرفت و میل به کنترل محیط با شدت فقر بصورت معکوس تایید شد. و نمایان شد که متغیرهای نگرش به فقر، وابستگی عاطفی، استبدادپذیری، سازگاری و تقدیرگرایی همبستگی مستقیم با شدت فقر اقتصادی دارند. نتایج تحلیل چند متغیره رگرسیونی نیز نشان داد که متغیرهای وارد شده عاملیات انسانی، توانسته اند 14/2درصد از تغییرات متغیر وابسته فقر اقتصادی، را تبین کند و بیش از 85 درصد از تغییرات فقر اقتصادی از محدوده متغیرهای عاملیتی خارج بوده است. مهم ترین پیش بینی کننده فقر اقتصادی متغیر میل به پیشرفت بوده است و متغیرهای نگرش به فقر استبداد پذیری، نگرش به فقر، وابستگی عاطفی و سازگاری با محیط و.. در رده های بعدی قرا ردارند.

Keywords:

عاملیت انسانی , فقر , میل به پیشرفت , نظریه کنش