ارزیابی سیاست های فرهنگی آموزش عالی کشور:کثرت در وحدت فرهنگی/ همسیستی فرهنگ علمی و دینی

در این مقاله ارزیابی کارشناسان و مدیران فرهنگی از نظام سیاست گذاری فرهنگی اموزش عالی بررسی می شود و جایگاه مدل کثرت در وحدت و همزیستی فرهنگ علمی / دانشگاهی و فرهنگ دینی مورد کنکاش قرار می گیرد. روش مورداستفاده مصاحبه نیمه ساختارمند با متخصصان است یافته های تحقیق در مورد مدل کثرت در وحدت فرهنگ حاکی از آن است که در عین حال که در سیاست های فرهنگی مورد نظر تا حدود قابل قبولی این مسیله مورد توجه قرار گرفته اما این سیاست ها مانند همه سیاست های فرهنگی کشور، از غلبه نگاه تصدی گرانه دولتی و مداخله ای نهفته در آنها رنج می برند. البته، بسته به این که کدام دولت مجری این سیاست ها بوده است، میزان این نگاه تصدی گرانه و مداخله ای تغییر کرده است در مورد همزیستی فرهنگ دینی و علمی دانشگاهی، تقریبا همه مصاحبه شوندگان این موضوع را یکی از کلیدی ترین موضوعات فرهنگی در حوزه دانشگاه می دانند، اما ارزیابی آنها این است که سیاست های کلی فرهنگی موجود در بخش اموزش عالی توجه کافی به این موضوع ندارند. و تمهیدات نظری وعملی لازم برای همزیستی این دو دسته ارزش ها و هنجارها را فراهم نموده است یعنی، در حالی که در دانشگاه ها گرایش به تفسیری عقلانی از این رو به افزایش است و این ارتباط مستقیم دارد به افزایش روحیه علم گرایی در بین کنشگران دانشگاهی اعم از اساتید ودانشجویان اما بویژه در سال های اخیر تاکید بر تفسیری شریعت گرا از دین رو به فزونی است بنابراین، به نظر می رسد این موضوع در صورت تداوم روند موجود چالش هایی را در پی داشته باشد.

Keywords:

ارزیابی سیاست , سیاست های فرهنگی , آموزش عالی , فرهنگ دانشگاهی , کثرت در وحدت