جواد میردار - عضو هیات علمی گروه شیلات دانشگاه زابل
معصومه نکوهی - دانشجویان کارشناسی شیلات دانشگاه زابل
مینا شهریاری مقدم - دانشجویان کارشناسی شیلات دانشگاه زابل
مائده لطفی - دانشجویان کارشناسی شیلات دانشگاه زابل

پرورش در قفس از جمله روشهای امروزی پرورش ماهی در دنیا به حساب میآید. تحقیقات نسبتا محدودی در رابطه با تاثیرات این نوع از پرورش در اکوسیستمهای طبیعی انجام شده است.به منظور تعیین اثر قفسهای شناور پرورش ماهی قزلآلا بر روی کیفیت آب مخزن چاه نیمه شماره یک در منطقه سیستان، به عنوان تنها منبع آب شیرین شرب شهرهای زابل و زاهدان در استان سیستان و بلوچستان که از طریق رودخانه هیرمند تغذیه میشود، با تعیین 7 ایستگاه نمونهبرداری در نقاط مختلف این مخزن شامل 2 ایستگاه در داخل قفسهای شناور، 1 ایستگاه در پل ورودی قفسها و 4 ایستگاه با فواصل 15 و 50 متر در دو طرف قفسهای شناور، بصورت ماهیانه از بهمن ماه 1386 لغایت فروردین ماه 1387 ، همزمان با دوره پرورش این ماهی، اقدام به نمونهبرداری گردید. در طی این بررسی فاکتورهای متفاوتی از خصوصیات فیزیکی و شمیایی آب شامل: دمای آب، شفافیت، سختی کل، قلیائیت، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی ،کل ذرات، کل ذرات معلق، کل ذرات محلول و شوری به صورت ماهیانه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصله نشان میدهد که با افزایش فاصله از قفسها، بر میزان میانگین اکسیژن محلول ایستگاهها افزوده میشود. به نحوی که کمترین اکسیژن محلول مربوط به ایستگاههای داخل قفسها بوده، و بیشترین اکسیژن محلول نیز به ایستگاههای با فاصله 50 متر از دو طرف قفسها مربوط میشود. لازم به ذکر است که با توجه به وسعت مخازن چاه نیمه و نیزتعداد کم قفسها ( 2قفس)سایر فاکتورهای اندازهگیری شده در ایستگاههای نمونهبرداری، اختلاف معنیداری را با یکدیگر نشان نمیدهند.

آلودگی آب، کیفیت آب، پرورش ماهی در قفس، مخازن چاه نیمه، سیستان