مجید دیری
سپیده ولی مقدم

عدم استفاده بهینه از منابع آب سطحی از یک سو و همچنین مشکلات ناشی از عدم بهره برداری صحیح از سایر منابع مشکلات عدیدهای همانند بالاآمدن تراز سطح آب در مناطق جنوبی شهر تهران، زهدار شدن اراضی واقع در چاهها، افزایش هزینه تولید آب، آسیبهای جدی به قنوات تهران و ... را باعث شدهاست. در این مقاله منابع آب زیرسطحی در منطقه تهران شناسایی میگردند و سپس با استفاده از مدیریت بهینه مصرف و با بکارگیری ابزار نوین و همچنین ایجاد سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS نیازهای سیستم در هر منطقه شناسایی شده و نحوه تخصیصبهینه و بهرهبرداری مطلوب بررسی و تعیین میگردد. درنهایت سیستم در غالب یک طرح یکپارچه و با بکارگیری ابزار مدیریتی مطرح هماهنگ با رویکرد سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) جهت تصمیم گیری مدیران ارائه می گردد. بدین ترتیب کلیه قنوات و چاههای در حال بهره برداری و غیر قابل استفاده در نقشههای منطقه و همچنین سطح پوشش دهنده هر منبع آبی و میزان همپوشانی آنها از طریق سیستم (GIS) قابل رؤیت می باشند دراین سیستم میتوان میزان آبدهی قنوات و بهرهبرداری از قنوات و چاههای موجود در روی نقشه را، مورد بررسی و تحلیل قرار داد و درنهایت راهکارهای پیشنهادی جهت بهبود شرایط جاری سیستم در قالب دو بخش مدیریت زیستمحیطی منابع آب و مدیریت مصرف ارائه میگردد.

منابع آب زیرسطحی، مدیریت زیستمحیطی منابع آب ، سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)