سیدرحمان دانیالی - رئیس اداره حفاظت محیط زیست نجف آباد
فاطمه محمدی ایدغمیش - کارشناس اداره حفاظت محیط زیست نجف آباد
شیلا حجه فروش - کارشناس ارشد محیط زیست

محیط زیست بعنوان پدیده ای محدود نه فقط به نسل امروز بلکه برای ادامه حیات آیندگان باید حفظ گردد ، لذا حفظ محیط زیست و منابع طبیعی یکی از ارکان حقوق بشر است. با رشد جمعیت ، تغییر الگوی مصرف ، افزایشسطح رفاه زندگی در شهرها و روستاهای ایران روزبروز بر میزان پسماند افزوده می گردد که از کل پسماند تولیدی در روز کمتر از 10 % آن در تعداد معدودی از شهرها بازیافت و مابقی بصورت غیر اصولی در محیط دفن و در نتیجه مشکلات زیست محیطی بسیاری نظیر انتشار گازهای گلخانه ای ، پراکندگی زباله ، تجمع شیرابه و ... را بهمراه داشته و سلامت و بهداشت مردم را با مخاطره روبرو می نماید. در شهرهای نجف آباد ، گلدشت ، تیران ، رضوانشهر ، کوشک و کهریزسنگ تا سال 1383 وضعیتی مشابه وضعیت یاد شده وجود داشت تا اینکه شش شهرداری شهرهای یاد شده بمنظور رفع آلودگی و حل مشکلات زیست محیطی ناشی از دفن زباله ، اقدام به احداث کارخانه بیوکمپوست در نجف آباد نمودند . شهرهای مذکور جمعاً دارای 74941 خانوار و 274756 نفر جمعیت در سال 1386 بودند (طبق آمار شهرداریها) که حدود 73/7% حجم کل زباله آنها شامل پسماندهای آلی می گردد که به کارخانه بیوکمپوست با حجم زباله سالانه 150 تن و ظرفیت تولید بیوکمپوست 32000 تن در سال منتقل می گردد . کارخانه بیوکمپوست در دو کیلومتری دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد واقع گردیده است که این موضوع موجب نگرانی و اعتراض مسئولین دانشگاه آزاد شده که البته محل احداث مورد ارزیابی زیست محیطی قرار گرفته و مورد تأئید ارگانهای ذیربط بوده است. لذا در مقاله حاضر ضمن بررسی نقش بیوکمپوست نجف آباد در مدیریت پسماند، به راهکارهای مناسب در جهت پیشبرد اهداف اقتصادی – اجتماعی و زیست محیطی و چگونگی جلوگیری از تأثیرات سوء احتمالی آن بر دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد و پناهگاه حیات وحش و پارک ملی قمیشلو اشاره خواهد شد .

پسماند ، بیوکمپوست ، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد و پناهگاه حیات وحش و پارک ملی قمیشلو