نیلوفر عابدین زاده
فریماه عابدین زاده
سیدپویا شهشهانی

روش دفن بهداشتی در اکثر نقاط دنیا به طور گسترده برای پسماندهای شهری استفاده میگردد. یکی ازمشکلات عمده و بلندمدت ایجاد شده بوسیله محلهای دفن در ارتباط با تولید شیرابه است که باعث ایجاد مشکلات محیط زیستی قابل ملاحظه ای می گردد. آنالیز شیرابه لندفیل از محلی به محل دیگر بسته به ترکیبات پسماند، ساختار و هیدرولوژی محل دفن، آب و هوا و سن لندفیل متغیر است. به طور کلی شیرابه لندفیل حاوی آلاینده های آلی، آمونیوم، هیدروکربنهای هالوژنه، فلزات سنگین و نمکهای غیرآلی است. دمای بالای شیرابه وترکیبات مختلف شیرابه در فصلهای خاص از سال، تصفیه این نوع خاص از فاضلاب را پیچیده می سازد. فرایندهایی که برای تصفیه شیرابه امروزه استفاده میگردد اغلب تکنیکهای ترکیبی هستند و عموماً از روشهای فیزیکی- شیمیایی و بیولوژیکی استفاده میشوند. عمده ترین روشهای فیزیکی که برای تصفیه شیرابه بکار میرود عریان سازی با هوا، جذب سطحی و فیلترهای غشایی هستند و از میان فرایندهای غشایی، اسمز معکوس یکی از رایج ترین روشهای مورد استفاده در 20 سال اخیر بوده، امروزه استفاده از ترکیب ممبرانها با تصفیه فاضلاب بیولوژیکی- غشاء بیولوژیکی (MBR) به عنوان یکی از ابزارهای عمده مطرح شده است. در این تحقیق امکان پذیری تصفیه بیولوژیکی شیرابه لندفیل در یک بیوراکتورغشایی مستغرق بی هوازی براساس بازدهی هضم بی هوازی و تخمین غلظت بهینه شیرابه در جریان راکتور و پارامترهای پردازش مورد بررسی قرار می گیرد.

تصفیه بی هوازی،شیرابه لندفیل،بیوراکتور غشایی