کنترل پیچش ساختمان های یک طبقه ی نامتقارن

مطالعات گذشته حاکی از عملکرد مثبت میراگرهای اصطکاکی در کنترل پیچش سازه های نامتقارن است هدف از این مطالعه تعیین پارامترهای موثر و مقدار ان ها در کنترل پیچش سازه ی ناتقارن جرمی توسط میراگرهای اصطکاکی است برای این منظور ساختمان های فولادی براساس یک مدل متقارن پایه و به ازای خروج از مرکزیت های مختلف جرمی، توزیع های مختلف میراگر و مشخصات میراگر اصطکاکی و مهاربندهای متصل به میراگر اصطکاکی توسط نرم افزار OpenSees مدل شده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. پاسخ های حاصل از ساختمان مجهز به میراگر برای حالات مختلف توزیع مقایسه شده اند. و پارامترهای موثر و مقدار آن ها در رفتار نظیر حالات بهینه ی وضعیت قرارگیری میراگرها، بار لغزشی بهینه ی میراگر اصطکاکی، مهاربند متصل به میراگر اصطکاکی مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت می توان نتیجه گرفت چنان چه پارامترهای ذکر شده در حالت بهینه در سازه ی نامتقارن مورد استفاده قرار گیرد، میراگرهای اصطکاکی توانایی کنترل پیچش ضعیف و قوی سازه های نامتقارن را دارند.

Keywords:

پیچش سازه , ساختمان نامتقارن , استهلاک انرژی , میراگر اصطکاکی , خروج از مرکزیت جرمی