سیدعبداله اکرامی راد - کارشناسی ارشد دانشکده ی فنی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنگرود
ابوالفضل اسلامی - دانشیار گروه ژیوتکنیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
جواد رزاقی - استادیار گروه مهندسی سازه، دانشگاه گیلان

زمین لغزش کلان دشتگان رودبار با حجم 1/5 میلیون متر مکعب در مسیر آزاد راه رشت قزوین، واقع در استان گیلان، در سال 1384 به وقوع پیوست که موجب مسدود شدن مسیر و وقفه ی طولانی در روند اجرایی آن شد جنس مصالح در بخش فوقانی توده، ترکیبی از سنگ و خاک بوده که بر روی لایه یی از مخلوط رس و لای مستقر بر سنگ بستر قرار گرفته است تحلیل پایداری مقطع با آنالیز برگشتی در حالت غیر اشباع، قبل از لغزش حاکی از پایداری توده با ضریب اطمینان ½ بوده است. تحلیل ها حاکی است که تراوش آب در بخش ریزدانه در راس و ایجاد ترانشه گودال در پای شیب، به صورت توامان، علل اصلی لغزش در دشتگاه رودبار است در این نوشتار، مجموعه راهکارهای پایدارسازی قبل از رانش توده به منظور جلوگیری از وقفه ی طولانی در روند اجرای پروژه و نیز بعد از رانش توده به منظور ادامه ی احداث آزاد راه مورد بررسی قرار گرفته اند. ارزیابی های فنی، اقتصادی و اجرایی در هر دو حالت موید برتری گزینه ی دیوار حایل مهار شده به شمع های نگهبان در مقایسه با سایر روش هاست.

زمین لغزش بزرگ، پایداری شیب ها، آنالیز برگشتی، حایل سازی، شمع نگهبان